Inbraakdetectiesystemen

In het huidige digitale tijdperk is cyberbeveiliging van het allergrootste belang. Een cruciaal onderdeel bij het beschermen van uw netwerk tegen ongeoorloofde toegang is een inbraakdetectiesysteem (IDS). Dit artikel onderzoekt een IDS, hoe deze werkt en waarom deze essentieel is voor het verbeteren van de cyberbeveiligingsverdediging.

Wat is een Intrusion Detection System (IDS)?

Een Inbraakdetectiesysteem (IDS) is een beveiligingshulpmiddel dat het netwerkverkeer controleert en ongeautoriseerde of verdachte activiteiten detecteert. Het werkt door netwerkpakketten te analyseren en deze te vergelijken met een database met bekende aanvalskenmerken of gedragspatronen. Wanneer een IDS een potentiële inbraak detecteert, kan het waarschuwingen genereren of actie ondernemen om de verdachte activiteit te blokkeren. IDS'en kunnen netwerkgebaseerd zijn en netwerkverkeer monitoren, of hostgebaseerd en de activiteit op individuele apparaten monitoren. Over het geheel genomen speelt een IDS een cruciale rol bij het identificeren en voorkomen van cyberbedreigingen, waardoor uw netwerk en gevoelige gegevens worden beschermd.

Hoe werkt een IDS?

Een Inbraakdetectiesysteem (IDS) houdt het netwerkverkeer voortdurend in de gaten en analyseert dit op tekenen van ongeoorloofde of verdachte activiteiten. Het vergelijkt netwerkpakketten met een database met bekende aanvalssignaturen of gedragspatronen. Als de IDS enige activiteit detecteert die overeenkomt met deze handtekeningen of patronen, kan het waarschuwingen genereren om de netwerkbeheerder op de hoogte te stellen. De waarschuwingen kunnen informatie bevatten over het type aanval, het bron-IP-adres en het doel-IP-adres. In sommige gevallen kan de IDS ook verdachte activiteiten blokkeren, zoals het blokkeren van het IP-adres of het verbreken van de verbinding. Over het geheel genomen is een IDS een essentieel hulpmiddel voor cyberbeveiliging, omdat het potentiële cyberdreigingen helpt identificeren en voorkomen, waardoor de veiligheid van uw netwerk en gevoelige gegevens wordt gewaarborgd.

Soorten IDS: netwerkgebaseerd versus hostgebaseerd.

Er bestaan ​​twee hoofdtypen inbraakdetectiesystemen (IDS): netwerkgebaseerde IDS en hostgebaseerde IDS.

Een netwerkgebaseerde IDS controleert en analyseert het netwerkverkeer op tekenen van ongeautoriseerde of verdachte activiteiten. Het kan aanvallen detecteren die gericht zijn op het netwerk als geheel, zoals poortscans, denial-of-service-aanvallen of pogingen om kwetsbaarheden in netwerkprotocollen te misbruiken. Netwerkgebaseerde IDS'en worden doorgaans op strategische punten in het netwerk geplaatst, zoals aan de rand of binnen kritieke segmenten, om al het inkomende en uitgaande verkeer te monitoren.

Aan de andere kant richt een hostgebaseerde IDS zich op de individuele hosts of apparaten binnen het netwerk. Het bewaakt de activiteit op een specifieke host, zoals een server of werkstation, en zoekt naar tekenen van ongeautoriseerde toegang of kwaadwillig gedrag. Hostgebaseerde IDS'en kunnen aanvallen detecteren die specifiek zijn voor een bepaalde host, zoals malware-infecties, ongeautoriseerde wijzigingen in systeembestanden of verdachte gebruikersactiviteit.

Netwerkgebaseerde en hostgebaseerde IDS’en hebben voordelen en kunnen elkaar aanvullen in een alomvattende cyberbeveiligingsstrategie. Netwerkgebaseerde IDS'en bieden een breder netwerkoverzicht en kunnen aanvallen detecteren die gericht zijn op meerdere hosts of apparaten. Host-gebaseerde IDS'en bieden daarentegen meer gedetailleerde informatie over de activiteit die plaatsvindt op individuele hosts en kunnen aanvallen detecteren die op netwerkniveau onopgemerkt blijven.

Door beide soorten IDS'en te implementeren, kunnen organisaties hun cyberbeveiligingsverdediging verbeteren en ongeoorloofde toegang tot hun netwerk beter detecteren en voorkomen.

Voordelen van het implementeren van een IDS.

Het implementeren van een Inbraakdetectiesysteem (IDS) kan verschillende voordelen bieden voor organisaties die hun cyberbeveiligingsverdediging willen verbeteren.

Ten eerste kan een IDS helpen bij het detecteren en voorkomen van ongeautoriseerde toegang tot het netwerk. Een IDS kan verdachte of kwaadwillige activiteiten identificeren en de organisatie waarschuwen voor bedreigingen door het netwerkverkeer of individuele hosts te monitoren. Deze vroege detectie kan datalekken, ongeautoriseerde toegang tot gevoelige informatie of de verspreiding van malware binnen het netwerk helpen voorkomen.

Ten tweede kan een IDS waardevolle inzichten verschaffen in de soorten aanvallen en kwetsbaarheden die zich richten op het netwerk van de organisatie. Door de patronen en handtekeningen van gedetecteerde aanvallen te analyseren, kunnen organisaties de zwakke punten van hun netwerk beter begrijpen en proactieve maatregelen nemen om hun beveiligingsmaatregelen te versterken.

Bovendien kan een IDS helpen bij incidentrespons en forensisch onderzoek. Wanneer zich een beveiligingsincident voordoet, kan een IDS gedetailleerde logboeken en informatie over de aanval verstrekken, waardoor organisaties de bron kunnen identificeren, de impact kunnen beoordelen en passende maatregelen kunnen nemen om de schade te beperken.

Bovendien kan de implementatie van een IDS organisaties helpen te voldoen aan wettelijke vereisten en industrienormen. Veel regelgeving en raamwerken, zoals de Payment Card Industry Data Security Standard (PCI DSS) of de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), vereisen dat organisaties over inbraakdetectiemogelijkheden beschikken om gevoelige gegevens te beschermen.

Over het geheel genomen is een IDS een cruciaal onderdeel van een alomvattende cyberbeveiligingsstrategie. Een IDS kan de cyberbeveiligingsverdediging van een organisatie aanzienlijk verbeteren door ongeoorloofde toegang tot het netwerk te detecteren en te voorkomen, inzicht te verschaffen in kwetsbaarheden, te helpen bij de respons op incidenten en te zorgen voor naleving van de regelgeving.

Best practices voor het configureren en beheren van een IDS.

Een inbraakdetectiesysteem (IDS) configureren en beheren vereist een zorgvuldige planning en implementatie om de effectiviteit ervan bij het detecteren en voorkomen van ongeautoriseerde toegang tot uw netwerk te garanderen. Hier zijn enkele best practices waarmee u rekening moet houden:

1. Definieer duidelijke doelstellingen: Voordat u een IDS implementeert, definieert u duidelijk de doelstellingen van uw organisatie en wat u met het systeem wilt bereiken. Dit zal u helpen bij het nemen van beslissingen over configuratie en beheer.

2. Update handtekeningen regelmatig: IDS vertrouwt op handtekeningen om bekende bedreigingen te detecteren. Het is van cruciaal belang om deze handtekeningen regelmatig bij te werken om op de hoogte te blijven van de nieuwste bedreigingen en kwetsbaarheden. Overweeg om het updateproces te automatiseren om tijdige updates te garanderen.

3. Regels en waarschuwingen aanpassen: Pas de IDS-regels en waarschuwingen aan zodat ze aansluiten op de specifieke behoeften en netwerkomgeving van uw organisatie. Dit zal het aantal valse positieven helpen verminderen en de nadruk leggen op de meest relevante bedreigingen.

4. Bewaak en analyseer waarschuwingen: Bewaak en analyseer actief de waarschuwingen die door de IDS worden gegenereerd. Dit helpt bij het identificeren van patronen, trends en potentiële beveiligingsincidenten. Implementeer een gecentraliseerd logboekregistratie- en analysesysteem om dit proces te stroomlijnen.

5. Voer regelmatig kwetsbaarheidsbeoordelingen uit: Beoordeel uw netwerk regelmatig op kwetsbaarheden en zwakheden. Gebruik de inzichten uit deze beoordelingen om uw IDS-configuratie te verfijnen en prioriteit te geven aan beveiligingsmaatregelen.

6. Werk samen met andere beveiligingstools: Integreer uw IDS met andere beveiligingstools, zoals firewalls en antivirussoftware, om een ​​gelaagde verdedigingsstrategie te creëren. Deze samenwerking kan de algehele effectiviteit van uw cyberbeveiligingsverdediging verbeteren.

7. Train en onderwijs personeel: Zorg ervoor dat uw IT-personeel dat verantwoordelijk is voor het beheer van de IDS op de juiste manier is opgeleid en opgeleid over de mogelijkheden en best practices ervan. Dit zal helpen het potentieel van het systeem te maximaliseren en een efficiënt beheer te garanderen.

8. Voer regelmatig audits uit: Voer periodieke audits uit van uw IDS-configuratie en beheerprocessen om eventuele hiaten of verbeterpunten te identificeren. Dit zal helpen de effectiviteit van het systeem te behouden en zich aan te passen aan zich ontwikkelende bedreigingen.

9. Blijf op de hoogte van opkomende bedreigingen: Blijf op de hoogte van de nieuwste cyberbeveiligingstrends, kwetsbaarheden en aanvalstechnieken. Deze kennis zal u helpen uw IDS-configuratie en beheerstrategieën proactief aan te passen om opkomende bedreigingen aan te pakken.

10. Continu evalueren en verbeteren: Beoordeel regelmatig de prestaties en effectiviteit van uw IDS. Gebruik meetgegevens en feedback om verbeterpunten te identificeren en de noodzakelijke wijzigingen door te voeren om uw cyberbeveiligingsverdediging te verbeteren.

Door deze best practices te volgen, kunt u de configuratie en het beheer van uw IDS optimaliseren, zodat deze een cruciale rol speelt bij het detecteren en voorkomen van ongeautoriseerde toegang tot uw netwerk.

Hoe weet u of een hacker zich op uw thuis- of bedrijfsnetwerk bevindt?

De meeste organisaties veel te laat ontdekken dat ze gecompromitteerd zijn. Een gehackt bedrijf wordt vaak door een extern bedrijf op de hoogte gebracht van zijn inbreuk. Sommigen worden echter nooit op de hoogte gebracht en komen er pas achter nadat iemand in hun familie of bedrijfsdeskundigen heeft hun identiteit gestolen. De heersende gedachte is a hacker zullen binnenkomen. Dus, hoe weet of ontdek je wanneer ze binnenkomen?

Hier zijn enkele grote inbreuken die zijn gebeurd met particuliere bedrijven en overheden

• Equifax: Cybercriminelen drongen in juli Equifax (EFX), een van de grootste kredietbureaus, binnen en stalen de persoonlijke gegevens van 145 miljoen mensen. Het werd beschouwd als een van de ergste inbreuken ooit vanwege de blootgelegde gevoelige informatie, waaronder burgerservicenummers.
• Een Yahoo-bom: moederbedrijf Verizon (VZ) kondigde in oktober aan dat elk van de 3 miljard accounts van Yahoo in 2013 was gehackt - drie keer zoveel als eerst werd gedacht.
• Gelekte overheidsinstrumenten: In april onthulde een anonieme groep genaamd de Shadow Brokers een reeks hacktools waarvan algemeen wordt aangenomen dat ze eigendom zijn van de National Security Agency.
  Met de tools konden hackers verschillende Windows-servers en besturingssystemen binnendringen, waaronder Windows 7 en 8.
• WannaCry: WannaCry, dat zich uitstrekte over meer dan 150 landen, maakte gebruik van enkele van de gelekte NSA-tools. In mei was de ransomware gericht op bedrijven die verouderde Windows-software gebruikten en computersystemen vergrendelden. De hackers achter WannaCry eisten geld om bestanden te ontgrendelen. Als gevolg hiervan werden meer dan 300,000 machines geraakt in tal van industrieën, waaronder de gezondheidszorg en autobedrijven.
• NotPetya: In juni richtte het computervirus NotPetya zich op Oekraïense bedrijven die gecompromitteerde belastingsoftware gebruikten. De malware verspreidde zich naar grote internationale bedrijven, waaronder FedEx, het Britse reclamebureau WPP, de Russische olie- en gasgigant Rosneft en de Deense rederij Maersk.
• Bad Rabbit: een andere grote ransomware-campagne, Bad Rabbit, infiltreerde computers door zich voor te doen als een Adobe Flash-installatieprogramma op nieuws- en mediawebsites die hackers hadden gecompromitteerd. Nadat de ransomware een machine had geïnfecteerd, scande het het netwerk op gedeelde mappen met bekende namen en probeerde het gebruikersreferenties te stelen om op andere computers te komen.
• Kiezerrecords blootgesteld: in juni ontdekte een beveiligingsonderzoeker bijna 200 miljoen kiezersrecords die online waren blootgesteld nadat een GOP-gegevensbedrijf een beveiligingsinstelling in zijn Amazon-cloudopslagservice verkeerd had geconfigureerd.
• Hacks richten zich op schooldistricten: het Amerikaanse ministerie van Onderwijs waarschuwde leraren, ouders en onderwijzend personeel van basisscholen voor een cyberdreiging die zich in oktober richtte op schooldistricten in het hele land.
• Een Uber-coverup: in 2016 stalen hackers de gegevens van 57 miljoen Uber-klanten en het bedrijf betaalde hen $ 100,000 om dit te verbergen. De inbreuk werd pas in november openbaar gemaakt toen de nieuwe Uber-CEO Dara Khosrowshahi het onthulde.
• Toen Target in 2013 werd geschonden, zeiden ze dat aanvallers maandenlang op hun netwerken op de loer lagen zonder dat ze het wisten.
• Toen infoSec RSA in 2011 werd geschonden, werd gemeld dat hackers enige tijd op de loer lagen op hun netwerk, maar het was te laat toen ze erachter kwamen.
• Toen het Office of Personal Management (OPM) werd geschonden, kwamen de persoonlijke gegevens van 22 miljoen mensen bloot te staan ​​aan gevoelige informatie die ze pas te weten konden komen toen het te laat was.
• Bangladesh brak door en verloor 80 miljoen, en de hackers kregen alleen maar meer geld omdat ze een typefout maakten die werd betrapt.

Er zijn veel meer inbreuken waarbij de hackers niet zijn gedetecteerd

Hoe lang zou het duren voordat u of uw bedrijf erachter zou komen of een hacker uw netwerk had gehackt om uw zakelijke of persoonlijke informatie te stelen? Volgens FireEye, in 2019 was de mediane tijd tussen compromis en ontdekking met 59 dagen korter dan 205 dagen. Dit is nog steeds een erg lange tijd voor een hacker om binnen te komen en uw gegevens te stelen.

Hetzelfde verslag van FireEye benadrukte nieuwe trends voor 2019 waarbij hackers aanzienlijke verstoringen veroorzaken. Ze verstoren de bedrijfsvoering, stelen persoonlijk identificeerbare informatie en vallen routers en switches aan. Ik denk dat deze nieuwe trend zich in de nabije toekomst zal voortzetten.

Bedrijven moeten zich gaan richten op detectie:

Veel te veel mensen en bedrijven zijn afhankelijk van preventie en niet van detectie. Wij kunnen niet garanderen dat een hacker uw systeem niet kan of wil hacken. Wat gebeurt er als ze uw ontwerp hacken? Hoe weet u dat ze op uw systeem staan? Dit is waar Cyber ​​Security Consulting Ops uw thuis- of bedrijfsnetwerk kan helpen bij het implementeren van goede detectiestrategieën die kunnen helpen bij het detecteren van ongewenste bezoekers op uw systeem. We MOETEN onze focus verleggen naar zowel preventie als detectie. Inbraakdetectie kan worden gedefinieerd als “…de handeling van het detecteren van acties die proberen de vertrouwelijkheid, integriteit of beschikbaarheid van een bron in gevaar te brengen.” Inbraakdetectie heeft tot doel entiteiten te identificeren die proberen de aanwezige beveiligingscontroles te ondermijnen. Activa moeten worden gebruikt als lokaas om kwade entiteiten te verleiden en op te sporen voor vroegtijdige waarschuwing.